... Hep Televizyonda görmüştüm ya da okumuştum bir yerlerde. Bomba haberleri.. Ani bir patlama, canlı bomba tehlike... Hepsi çok kötü şeyler. Hep bir olasılık vardır. Tehlike o kadar arttı ki, olasılık o kadar yükseldi ki... Bu kötü olaylar bana o kadar yabancı ki.. Hatta bir keresinde suçsuzken suçlu olmak üzerine espiri konusu bile olmuştum. Portekizde bir kafede öğlen yemeğimi sipariş ederken başlayan muhabbet sonucu, Türkiye'den geldiğimi öğrenen garson, yanında bomba var mı diye sormuştu.. İşte böyle o gün yanımda bomba yoktu. Hatta patlayan bombalar hep uzağımda patlamıştı. Bugün bana baya yaklaştı. 10 dakika ile kaçırdı bizi.. Gözlerimizin önünde patladı. Ardında yaralı vatandaşları ve polisleri bırakarak. Amacı ne olduğu bilinmeyen intihar eylemcisi gerisinde soru işaretleri ve öfke bırakarak öldü. Bize de Sütişde başladğımız kahvaltı tabağımzdaki kırıntılara bakerken üzüntü, korku bıraktı... arkadaşım Joseph ile oradan hızlıca kaçmaktan başka bir çare yokt
Hayal edebildiğimiz her şey gerçektir.. P. Picasso